навічо́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. навічо́к навічкі́
Р. навічка́ навічко́ў
Д. навічку́ навічка́м
В. навічка́ навічко́ў
Т. навічко́м навічка́мі
М. навічку́ навічка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)