навінці́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. навінчу́ наві́нцім
2-я ас. наві́нціш наві́нціце
3-я ас. наві́нціць наві́нцяць
Прошлы час
м. навінці́ў навінці́лі
ж. навінці́ла
н. навінці́ла
Загадны лад
2-я ас. навінці́ навінці́це
Дзеепрыслоўе
прош. час навінці́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)