навярбо́ўваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. навярбо́ўваю навярбо́ўваем
2-я ас. навярбо́ўваеш навярбо́ўваеце
3-я ас. навярбо́ўвае навярбо́ўваюць
Прошлы час
м. навярбо́ўваў навярбо́ўвалі
ж. навярбо́ўвала
н. навярбо́ўвала
Загадны лад
2-я ас. навярбо́ўвай навярбо́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час навярбо́ўваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)