навярбо́ваны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. навярбо́ваны навярбо́ваная навярбо́ванае навярбо́ваныя
Р. навярбо́ванага навярбо́ванай
навярбо́ванае		 навярбо́ванага навярбо́ваных
Д. навярбо́ванаму навярбо́ванай навярбо́ванаму навярбо́ваным
В. навярбо́ваны
навярбо́ванага		 навярбо́ваную навярбо́ванае навярбо́ваныя
навярбо́ваных
Т. навярбо́ваным навярбо́ванай
навярбо́ванаю		 навярбо́ваным навярбо́ванымі
М. навярбо́ваным навярбо́ванай навярбо́ваным навярбо́ваных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)