навырыва́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. навырыва́ю навырыва́ем
2-я ас. навырыва́еш навырыва́еце
3-я ас. навырыва́е навырыва́юць
Прошлы час
м. навырыва́ў навырыва́лі
ж. навырыва́ла
н. навырыва́ла
Загадны лад
2-я ас. навырыва́й навырыва́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час навырыва́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)