навыпо́рваць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. навыпо́рваю навыпо́рваем
2-я ас. навыпо́рваеш навыпо́рваеце
3-я ас. навыпо́рвае навыпо́рваюць
Прошлы час
м. навыпо́рваў навыпо́рвалі
ж. навыпо́рвала
н. навыпо́рвала
Дзеепрыслоўе
прош. час навыпо́рваўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)