навуко́ва-ўкараня́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. навуко́ва-ўкараня́льны навуко́ва-ўкараня́льная навуко́ва-ўкараня́льнае навуко́ва-ўкараня́льныя
Р. навуко́ва-ўкараня́льнага навуко́ва-ўкараня́льнай
навуко́ва-ўкараня́льнае		 навуко́ва-ўкараня́льнага навуко́ва-ўкараня́льных
Д. навуко́ва-ўкараня́льнаму навуко́ва-ўкараня́льнай навуко́ва-ўкараня́льнаму навуко́ва-ўкараня́льным
В. навуко́ва-ўкараня́льны (неадуш.)
навуко́ва-ўкараня́льнага (адуш.)		 навуко́ва-ўкараня́льную навуко́ва-ўкараня́льнае навуко́ва-ўкараня́льныя (неадуш.)
навуко́ва-ўкараня́льных (адуш.)
Т. навуко́ва-ўкараня́льным навуко́ва-ўкараня́льнай
навуко́ва-ўкараня́льнаю		 навуко́ва-ўкараня́льным навуко́ва-ўкараня́льнымі
М. навуко́ва-ўкараня́льным навуко́ва-ўкараня́льнай навуко́ва-ўкараня́льным навуко́ва-ўкараня́льных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)