навуко́ва-інавацы́йны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. навуко́ва-інавацы́йны навуко́ва-інавацы́йная навуко́ва-інавацы́йнае навуко́ва-інавацы́йныя
Р. навуко́ва-інавацы́йнага навуко́ва-інавацы́йнай
навуко́ва-інавацы́йнае		 навуко́ва-інавацы́йнага навуко́ва-інавацы́йных
Д. навуко́ва-інавацы́йнаму навуко́ва-інавацы́йнай навуко́ва-інавацы́йнаму навуко́ва-інавацы́йным
В. навуко́ва-інавацы́йны (неадуш.)
навуко́ва-інавацы́йнага (адуш.)		 навуко́ва-інавацы́йную навуко́ва-інавацы́йнае навуко́ва-інавацы́йныя (неадуш.)
навуко́ва-інавацы́йных (адуш.)
Т. навуко́ва-інавацы́йным навуко́ва-інавацы́йнай
навуко́ва-інавацы́йнаю		 навуко́ва-інавацы́йным навуко́ва-інавацы́йнымі
М. навуко́ва-інавацы́йным навуко́ва-інавацы́йнай навуко́ва-інавацы́йным навуко́ва-інавацы́йных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)