навуко́ва-эксперымента́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. навуко́ва-эксперымента́льны навуко́ва-эксперымента́льная навуко́ва-эксперымента́льнае навуко́ва-эксперымента́льныя
Р. навуко́ва-эксперымента́льнага навуко́ва-эксперымента́льнай
навуко́ва-эксперымента́льнае		 навуко́ва-эксперымента́льнага навуко́ва-эксперымента́льных
Д. навуко́ва-эксперымента́льнаму навуко́ва-эксперымента́льнай навуко́ва-эксперымента́льнаму навуко́ва-эксперымента́льным
В. навуко́ва-эксперымента́льны (неадуш.)
навуко́ва-эксперымента́льнага (адуш.)		 навуко́ва-эксперымента́льную навуко́ва-эксперымента́льнае навуко́ва-эксперымента́льныя (неадуш.)
навуко́ва-эксперымента́льных (адуш.)
Т. навуко́ва-эксперымента́льным навуко́ва-эксперымента́льнай
навуко́ва-эксперымента́льнаю		 навуко́ва-эксперымента́льным навуко́ва-эксперымента́льнымі
М. навуко́ва-эксперымента́льным навуко́ва-эксперымента́льнай навуко́ва-эксперымента́льным навуко́ва-эксперымента́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)