навуко́ва-тэхні́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. навуко́ва-тэхні́чны навуко́ва-тэхні́чная навуко́ва-тэхні́чнае навуко́ва-тэхні́чныя
Р. навуко́ва-тэхні́чнага навуко́ва-тэхні́чнай
навуко́ва-тэхні́чнае		 навуко́ва-тэхні́чнага навуко́ва-тэхні́чных
Д. навуко́ва-тэхні́чнаму навуко́ва-тэхні́чнай навуко́ва-тэхні́чнаму навуко́ва-тэхні́чным
В. навуко́ва-тэхні́чны (неадуш.)
навуко́ва-тэхні́чнага (адуш.)		 навуко́ва-тэхні́чную навуко́ва-тэхні́чнае навуко́ва-тэхні́чныя (неадуш.)
навуко́ва-тэхні́чных (адуш.)
Т. навуко́ва-тэхні́чным навуко́ва-тэхні́чнай
навуко́ва-тэхні́чнаю		 навуко́ва-тэхні́чным навуко́ва-тэхні́чнымі
М. навуко́ва-тэхні́чным навуко́ва-тэхні́чнай навуко́ва-тэхні́чным навуко́ва-тэхні́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)