навуко́ва-практы́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. навуко́ва-практы́чны навуко́ва-практы́чная навуко́ва-практы́чнае навуко́ва-практы́чныя
Р. навуко́ва-практы́чнага навуко́ва-практы́чнай
навуко́ва-практы́чнае		 навуко́ва-практы́чнага навуко́ва-практы́чных
Д. навуко́ва-практы́чнаму навуко́ва-практы́чнай навуко́ва-практы́чнаму навуко́ва-практы́чным
В. навуко́ва-практы́чны (неадуш.)
навуко́ва-практы́чнага (адуш.)		 навуко́ва-практы́чную навуко́ва-практы́чнае навуко́ва-практы́чныя (неадуш.)
навуко́ва-практы́чных (адуш.)
Т. навуко́ва-практы́чным навуко́ва-практы́чнай
навуко́ва-практы́чнаю		 навуко́ва-практы́чным навуко́ва-практы́чнымі
М. навуко́ва-практы́чным навуко́ва-практы́чнай навуко́ва-практы́чным навуко́ва-практы́чных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)