навуко́ва-навуча́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. навуко́ва-навуча́льны навуко́ва-навуча́льная навуко́ва-навуча́льнае навуко́ва-навуча́льныя
Р. навуко́ва-навуча́льнага навуко́ва-навуча́льнай
навуко́ва-навуча́льнае		 навуко́ва-навуча́льнага навуко́ва-навуча́льных
Д. навуко́ва-навуча́льнаму навуко́ва-навуча́льнай навуко́ва-навуча́льнаму навуко́ва-навуча́льным
В. навуко́ва-навуча́льны (неадуш.)
навуко́ва-навуча́льнага (адуш.)		 навуко́ва-навуча́льную навуко́ва-навуча́льнае навуко́ва-навуча́льныя (неадуш.)
навуко́ва-навуча́льных (адуш.)
Т. навуко́ва-навуча́льным навуко́ва-навуча́льнай
навуко́ва-навуча́льнаю		 навуко́ва-навуча́льным навуко́ва-навуча́льнымі
М. навуко́ва-навуча́льным навуко́ва-навуча́льнай навуко́ва-навуча́льным навуко́ва-навуча́льных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)