навуко́ва-каардынацы́йны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. навуко́ва-каардынацы́йны навуко́ва-каардынацы́йная навуко́ва-каардынацы́йнае навуко́ва-каардынацы́йныя
Р. навуко́ва-каардынацы́йнага навуко́ва-каардынацы́йнай
навуко́ва-каардынацы́йнае		 навуко́ва-каардынацы́йнага навуко́ва-каардынацы́йных
Д. навуко́ва-каардынацы́йнаму навуко́ва-каардынацы́йнай навуко́ва-каардынацы́йнаму навуко́ва-каардынацы́йным
В. навуко́ва-каардынацы́йны (неадуш.)
навуко́ва-каардынацы́йнага (адуш.)		 навуко́ва-каардынацы́йную навуко́ва-каардынацы́йнае навуко́ва-каардынацы́йныя (неадуш.)
навуко́ва-каардынацы́йных (адуш.)
Т. навуко́ва-каардынацы́йным навуко́ва-каардынацы́йнай
навуко́ва-каардынацы́йнаю		 навуко́ва-каардынацы́йным навуко́ва-каардынацы́йнымі
М. навуко́ва-каардынацы́йным навуко́ва-каардынацы́йнай навуко́ва-каардынацы́йным навуко́ва-каардынацы́йных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)