навуко́ва-дасле́дчы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. навуко́ва-дасле́дчы навуко́ва-дасле́дчая навуко́ва-дасле́дчае навуко́ва-дасле́дчыя
Р. навуко́ва-дасле́дчага навуко́ва-дасле́дчай
навуко́ва-дасле́дчае		 навуко́ва-дасле́дчага навуко́ва-дасле́дчых
Д. навуко́ва-дасле́дчаму навуко́ва-дасле́дчай навуко́ва-дасле́дчаму навуко́ва-дасле́дчым
В. навуко́ва-дасле́дчы (неадуш.)
навуко́ва-дасле́дчага (адуш.)		 навуко́ва-дасле́дчую навуко́ва-дасле́дчае навуко́ва-дасле́дчыя (неадуш.)
навуко́ва-дасле́дчых (адуш.)
Т. навуко́ва-дасле́дчым навуко́ва-дасле́дчай
навуко́ва-дасле́дчаю		 навуко́ва-дасле́дчым навуко́ва-дасле́дчымі
М. навуко́ва-дасле́дчым навуко́ва-дасле́дчай навуко́ва-дасле́дчым навуко́ва-дасле́дчых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)