навуко́ва-даве́дачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. навуко́ва-даве́дачны навуко́ва-даве́дачная навуко́ва-даве́дачнае навуко́ва-даве́дачныя
Р. навуко́ва-даве́дачнага навуко́ва-даве́дачнай
навуко́ва-даве́дачнае		 навуко́ва-даве́дачнага навуко́ва-даве́дачных
Д. навуко́ва-даве́дачнаму навуко́ва-даве́дачнай навуко́ва-даве́дачнаму навуко́ва-даве́дачным
В. навуко́ва-даве́дачны (неадуш.)
навуко́ва-даве́дачнага (адуш.)		 навуко́ва-даве́дачную навуко́ва-даве́дачнае навуко́ва-даве́дачныя (неадуш.)
навуко́ва-даве́дачных (адуш.)
Т. навуко́ва-даве́дачным навуко́ва-даве́дачнай
навуко́ва-даве́дачнаю		 навуко́ва-даве́дачным навуко́ва-даве́дачнымі
М. навуко́ва-даве́дачным навуко́ва-даве́дачнай навуко́ва-даве́дачным навуко́ва-даве́дачных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)