навуко́ва-вытво́рчы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. навуко́ва-вытво́рчы навуко́ва-вытво́рчая навуко́ва-вытво́рчае навуко́ва-вытво́рчыя
Р. навуко́ва-вытво́рчага навуко́ва-вытво́рчай
навуко́ва-вытво́рчае		 навуко́ва-вытво́рчага навуко́ва-вытво́рчых
Д. навуко́ва-вытво́рчаму навуко́ва-вытво́рчай навуко́ва-вытво́рчаму навуко́ва-вытво́рчым
В. навуко́ва-вытво́рчы (неадуш.)
навуко́ва-вытво́рчага (адуш.)		 навуко́ва-вытво́рчую навуко́ва-вытво́рчае навуко́ва-вытво́рчыя (неадуш.)
навуко́ва-вытво́рчых (адуш.)
Т. навуко́ва-вытво́рчым навуко́ва-вытво́рчай
навуко́ва-вытво́рчаю		 навуко́ва-вытво́рчым навуко́ва-вытво́рчымі
М. навуко́ва-вытво́рчым навуко́ва-вытво́рчай навуко́ва-вытво́рчым навуко́ва-вытво́рчых

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)