наву́жнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| наву́жнік | наву́жнікі | |
| наву́жніка | наву́жнікаў | |
| наву́жніку | наву́жнікам | |
| наву́жнік | наву́жнікі | |
| наву́жнікам | наву́жнікамі | |
| наву́жніку | наву́жніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)