навуго́льнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| навуго́льнік | навуго́льнікі | |
| навуго́льніка | навуго́льнікаў | |
| навуго́льніку | навуго́льнікам | |
| навуго́льнік | навуго́льнікі | |
| навуго́льнікам | навуго́льнікамі | |
| навуго́льніку | навуго́льніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)