наве́днік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| наве́днік | наве́днікі | |
| наве́дніка | наве́днікаў | |
| наве́дніку | наве́днікам | |
| наве́дніка | наве́днікаў | |
| наве́днікам | наве́днікамі | |
| наве́дніку | наве́дніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)