наве́днік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
наве́днік | наве́днікі | |
наве́дніка | наве́днікаў | |
наве́дніку | наве́днікам | |
наве́дніка | наве́днікаў | |
наве́днікам | наве́днікамі | |
наве́дніку | наве́дніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)