навальні́чыць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. навальні́чыць навальні́чаць
Прошлы час
м. навальні́чыў навальні́чылі
ж. навальні́чыла
н. навальні́чыла
Дзеепрыслоўе
цяп. час навальні́чачы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)