навабу́д
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| навабу́д | навабу́ды | |
| навабу́ду | навабу́даў | |
| навабу́ду | навабу́дам | |
| навабу́д | навабу́ды | |
| навабу́дам | навабу́дамі | |
| навабу́дзе | навабу́дах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)