набіва́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
набіва́ны | набіва́ная | набіва́нае | набіва́ныя | |
набіва́нага | набіва́най набіва́нае |
набіва́нага | набіва́ных | |
набіва́наму | набіва́най | набіва́наму | набіва́ным | |
набіва́ны ( набіва́нага ( |
набіва́ную | набіва́нае | набіва́ныя ( набіва́ных ( |
|
набіва́ным | набіва́най набіва́наю |
набіва́ным | набіва́нымі | |
набіва́ным | набіва́най | набіва́ным | набіва́ных |
Кароткая форма: набіва́на.
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)