набы́чыць
‘выгнуць, выставіць наперад, напружыць што-небудзь (лоб, грудзі, жывот і пад.)’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| набы́чу | набы́чым | |
| набы́чыш | набы́чыце | |
| набы́чыць | набы́чаць | |
| Прошлы час | ||
| набы́чыў | набы́чылі | |
| набы́чыла | ||
| набы́чыла | ||
| Загадны лад | ||
| набы́ч | набы́чце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| набы́чыўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)