набы́чыцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
набы́чуся | набы́чымся | |
набы́чышся | набы́чыцеся | |
набы́чыцца | набы́чацца | |
Прошлы час | ||
набы́чыўся | набы́чыліся | |
набы́чылася | ||
набы́чылася | ||
Дзеепрыслоўе | ||
набы́чыўшыся |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)