набы́чыцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. набы́чуся набы́чымся
2-я ас. набы́чышся набы́чыцеся
3-я ас. набы́чыцца набы́чацца
Прошлы час
м. набы́чыўся набы́чыліся
ж. набы́чылася
н. набы́чылася
Дзеепрыслоўе
прош. час набы́чыўшыся

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)