набуўды́рыць

‘набуўдырыць што-небудзь, чаго-небудзь і без прамога дапаўнення (набуўдырыць вады і набуўдырыць у кубак)’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. набуўды́ру набуўды́рым
2-я ас. набуўды́рыш набуўды́рыце
3-я ас. набуўды́рыць набуўды́раць
Прошлы час
м. набуўды́рыў набуўды́рылі
ж. набуўды́рыла
н. набуўды́рыла
Загадны лад
2-я ас. набуўды́р набуўды́рце
Дзеепрыслоўе
прош. час набуўды́рыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)