набу́хаць

дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. набу́хаю набу́хаем
2-я ас. набу́хаеш набу́хаеце
3-я ас. набу́хае набу́хаюць
Прошлы час
м. набу́хаў набу́халі
ж. набу́хала
н. набу́хала
Загадны лад
2-я ас. набу́хай набу́хайце
Дзеепрыслоўе
прош. час набу́хаўшы

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)