набуры́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. набуру́ набу́рым
2-я ас. набу́рыш набу́рыце
3-я ас. набу́рыць набу́раць
Прошлы час
м. набуры́ў набуры́лі
ж. набуры́ла
н. набуры́ла
Загадны лад
2-я ас. набуры́ набуры́це
Дзеепрыслоўе
прош. час набуры́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)