набурча́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
набурчу́ | набурчы́м | |
набурчы́ш | набурчыце́ | |
набурчы́ць | набурча́ць | |
Прошлы час | ||
набурча́ў | набурча́лі | |
набурча́ла | ||
набурча́ла | ||
Загадны лад | ||
набурчы́ | набурчы́це | |
Дзеепрыслоўе | ||
набурча́ўшы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)