набурча́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. набурчу́ся набурчы́мся
2-я ас. набурчы́шся набурчыце́ся
3-я ас. набурчы́цца набурча́цца
Прошлы час
м. набурча́ўся набурча́ліся
ж. набурча́лася
н. набурча́лася
Загадны лад
2-я ас. набурчы́ся набурчы́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час набурча́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)