набурдо́ліць

‘выклікаць браджэнне чаго-небудзь; нагарэзаваць; прывесці што-небудзь у стан бязладдзя’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. набурдо́лю набурдо́лім
2-я ас. набурдо́ліш набурдо́ліце
3-я ас. набурдо́ліць набурдо́ляць
Прошлы час
м. набурдо́ліў набурдо́лілі
ж. набурдо́ліла
н. набурдо́ліла
Загадны лад
2-я ас. набурдо́ль набурдо́льце
Дзеепрыслоўе
прош. час набурдо́ліўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)