набу́лькаць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. набу́лькаю набу́лькаем
2-я ас. набу́лькаеш набу́лькаеце
3-я ас. набу́лькае набу́лькаюць
Прошлы час
м. набу́лькаў набу́лькалі
ж. набу́лькала
н. набу́лькала
Загадны лад
2-я ас. набу́лькай набу́лькайце
Дзеепрыслоўе
прош. час набу́лькаўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)