набузі́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. набужу́ набузі́м
2-я ас. набузі́ш набузіце́
3-я ас. набузі́ць набузя́ць
Прошлы час
м. набузі́ў набузі́лі
ж. набузі́ла
н. набузі́ла
Загадны лад
2-я ас. набузі́ набузі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час набузі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)