набузя́ніць

‘наскандаліць, зрабіць бязладдзе’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. набузя́ню набузя́нім
2-я ас. набузя́ніш набузя́ніце
3-я ас. набузя́ніць набузя́няць
Прошлы час
м. набузя́ніў набузя́нілі
ж. набузя́ніла
н. набузя́ніла
Загадны лад
2-я ас. набузя́нь набузя́ньце
Дзеепрыслоўе
прош. час набузя́ніўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)