набрыня́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
набрыня́нне | набрыня́нні | |
набрыня́ння | набрыня́нняў | |
набрыня́нню | набрыня́нням | |
набрыня́нне | набрыня́нні | |
набрыня́ннем | набрыня́ннямі | |
набрыня́нні | набрыня́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)