набро́іць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. набро́ю набро́ім
2-я ас. набро́іш набро́іце
3-я ас. набро́іць набро́яць
Прошлы час
м. набро́іў набро́ілі
ж. набро́іла
н. набро́іла
Загадны лад
2-я ас. набро́й набро́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час набро́іўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)