набра́класць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
набра́класць | набра́класці | |
набра́класці | набра́класцей набра́класцяў |
|
набра́класці | набра́класцям | |
набра́класць | набра́класці | |
набра́класцю | набра́класцямі | |
набра́класці | набра́класцях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)