наблазнава́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. наблазну́ю наблазну́ем
2-я ас. наблазну́еш наблазну́еце
3-я ас. наблазну́е наблазну́юць
Прошлы час
м. наблазнава́ў наблазнава́лі
ж. наблазнава́ла
н. наблазнава́ла
Загадны лад
2-я ас. наблазну́й наблазну́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час наблазнава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)