набе́дранік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. набе́дранік набе́дранікі
Р. набе́драніка набе́дранікаў
Д. набе́драніку набе́дранікам
В. набе́дранік набе́дранікі
Т. набе́дранікам набе́дранікамі
М. набе́драніку набе́драніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)