набе́г
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| набе́г | набе́гі | |
| набе́гу | набе́гаў | |
| набе́гу | набе́гам | |
| набе́г | набе́гі | |
| набе́гам | набе́гамі | |
| набе́гу | набе́гах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)