набе́г
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
набе́г | набе́гі | |
набе́гу | набе́гаў | |
набе́гу | набе́гам | |
набе́г | набе́гі | |
набе́гам | набе́гамі | |
набе́гу | набе́гах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)