наба́хаць
‘накідаць, набіць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| наба́хаю | наба́хаем | |
| наба́хаеш | наба́хаеце | |
| наба́хае | наба́хаюць | |
| Прошлы час | ||
| наба́хаў | наба́халі | |
| наба́хала | ||
| наба́хала | ||
| Загадны лад | ||
| наба́хай | наба́хайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| наба́хаўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)