набалда́шнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. набалда́шнік набалда́шнікі
Р. набалда́шніка набалда́шнікаў
Д. набалда́шніку набалда́шнікам
В. набалда́шнік набалда́шнікі
Т. набалда́шнікам набалда́шнікамі
М. набалда́шніку набалда́шніках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)