набабэ́ніць

‘напоўніць што-небудзь чым-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. набабэ́ню набабэ́нім
2-я ас. набабэ́ніш набабэ́ніце
3-я ас. набабэ́ніць набабэ́няць
Прошлы час
м. набабэ́ніў набабэ́нілі
ж. набабэ́ніла
н. набабэ́ніла
Загадны лад
2-я ас. набабэ́нь набабэ́ньце
Дзеепрыслоўе
прош. час набабэ́ніўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)