наапавяда́ць
‘наапавядаць чаго-небудзь і без прамога дапаўнення’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
наапавяда́ю | наапавяда́ем | |
наапавяда́еш | наапавяда́еце | |
наапавяда́е | наапавяда́юць | |
Прошлы час | ||
наапавяда́ў | наапавяда́лі | |
наапавяда́ла | ||
наапавяда́ла | ||
Загадны лад | ||
наапавяда́й | наапавяда́йце | |
Дзеепрыслоўе | ||
наапавяда́ўшы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)