наапавяда́ць

‘наапавядаць чаго-небудзь і без прамога дапаўнення’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. наапавяда́ю наапавяда́ем
2-я ас. наапавяда́еш наапавяда́еце
3-я ас. наапавяда́е наапавяда́юць
Прошлы час
м. наапавяда́ў наапавяда́лі
ж. наапавяда́ла
н. наапавяда́ла
Загадны лад
2-я ас. наапавяда́й наапавяда́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час наапавяда́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)