наале́іць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. наале́ю наале́ім
2-я ас. наале́іш наале́іце
3-я ас. наале́іць наале́яць
Прошлы час
м. наале́іў наале́ілі
ж. наале́іла
н. наале́іла
Загадны лад
2-я ас. наале́й наале́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час наале́іўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)