наако́нны
прыметнік, адносны
наако́нны | наако́нная | наако́ннае | наако́нныя | |
наако́ннага | наако́ннай наако́ннае |
наако́ннага | наако́нных | |
наако́ннаму | наако́ннай | наако́ннаму | наако́нным | |
наако́нны ( наако́ннага ( |
наако́нную | наако́ннае | наако́нныя ( наако́нных ( |
|
наако́нным | наако́ннай наако́ннаю |
наако́нным | наако́ннымі | |
наако́нным | наако́ннай | наако́нным | наако́нных |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)