наадмята́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. наадмята́ю наадмята́ем
2-я ас. наадмята́еш наадмята́еце
3-я ас. наадмята́е наадмята́юць
Прошлы час
м. наадмята́ў наадмята́лі
ж. наадмята́ла
н. наадмята́ла
Загадны лад
2-я ас. наадмята́й наадмята́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час наадмята́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)