наабду́рваць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. наабду́рваю наабду́рваем
2-я ас. наабду́рваеш наабду́рваеце
3-я ас. наабду́рвае наабду́рваюць
Прошлы час
м. наабду́рваў наабду́рвалі
ж. наабду́рвала
н. наабду́рвала
Загадны лад
2-я ас. наабду́рвай наабду́рвайце
Дзеепрыслоўе
прош. час наабду́рваўшы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)