наабдзіра́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. наабдзіра́ю наабдзіра́ем
2-я ас. наабдзіра́еш наабдзіра́еце
3-я ас. наабдзіра́е наабдзіра́юць
Прошлы час
м. наабдзіра́ў наабдзіра́лі
ж. наабдзіра́ла
н. наабдзіра́ла
Загадны лад
2-я ас. наабдзіра́й наабдзіра́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час наабдзіра́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)