міэлі́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. міэлі́н
Р. міэлі́ну
Д. міэлі́ну
В. міэлі́н
Т. міэлі́нам
М. міэлі́не

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)