мітынго́ўшчыца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
мітынго́ўшчыца | мітынго́ўшчыцы | |
мітынго́ўшчыцы | мітынго́ўшчыц | |
мітынго́ўшчыцы | мітынго́ўшчыцам | |
мітынго́ўшчыцу | мітынго́ўшчыц | |
мітынго́ўшчыцай мітынго́ўшчыцаю |
мітынго́ўшчыцамі | |
мітынго́ўшчыцы | мітынго́ўшчыцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)